Tolerantie…

Aan mij de eer om de laatste column van het jaar te schrijven en dat is mooi, maar aan de andere kant kan je er ook snel klaar mee zijn. Want, het was natuurlijk ronduit een klote jaar, tja en daar is geen woord Spaans bij inderdaad. Maar, ik kan het niet anders omschrijven.

Ik kan terugblikken naar de verschillende raadsvergaderingen en dan specifiek naar de grote onderwerpen Paleis Soestdijk en het Cultuurhuis op de Brink, maar ik denk dat er genoeg over gezegd is, al voelt vooral het niet doorgaan van het Cultuurhuis nog steeds niet fijn. Maar naast deze grote onderwerpen stond er natuurlijk nog genoeg op de agenda en ook dat waren belangrijke onderwerpen voor Baarn, maar misschien wat minder sexy.

Als VoorBaarn hebben we ons voldoende geroerd binnen de gemeenteraad, we waren voldoende zichtbaar en dan vooral positief en opbouwend. Echter gezien de laatste ontwikkelingen en ik heb het al in eerdere columns vernoemd, zullen we het komende jaar wat scherper worden. Dat heeft vooral te maken met het feit dat wij wekelijks door verschillende inwoners en ondernemers uit Baarn aangesproken worden over zaken die op z’n zachts gezegd voor verbetering vatbaar zijn. Mat andere woorden het moet beter! Dan hebben wij het vooral over de soms beroerde communicatie vanuit de gemeente en dat is niet toe te schrijven naar 1 afdeling of 1 persoon, maar lijkt een breder probleem te zijn. Hier blijven wij als VoorBaarn scherp op!

Natuurlijk hadden wij als fractie personele wisselingen dit jaar. Helaas hebben wij afscheid moeten nemen van Bram als gewaardeerd raadslid, maar aan de andere kant mochten wij Lies als steunfractielid en Michel als raadslid verwelkomen. Een nieuwe setting en dat is altijd even wennen, maar door snel schakelen en vooral om vanaf het begin van deze raadsperiode Lies, Muhammed en Michel serieus bij de fractie te betrekken, ging deze overgang redelijk geruisloos. Daarnaast hebben wij natuurlijk altijd nog Bram als back-up en vraagbaak en de ervaring van Peter en mij helpen ook mee uiteraard.

Niet alleen op het terrein van de fractie is VoorBaarn in beweging, maar ook bestuurlijk en onze vrijwilligers zijn al bezig met voorbereidingen op de komende verkiezingen in 2022. Binnenkort komt daarom een vernieuwde website in de lucht, wordt er een strategisch plan geschreven en worden alle leden, fractieleden, adviseurs en bestuursleden geïnterviewd over de toekomst van VoorBaarn en uiteraard ook met de gemeenteraadsverkiezingen in het achterhoofd.
Ik ben echt oprecht trots op deze partij en dat ik daar onderdeel van mag zijn. Een relatief jonge partij die zich ook het afgelopen jaar heeft laten zien als stabiel, kritisch maar opbouwend, inhoudelijk sterk, transparant en altijd met de rug recht! Wilt u daar nou ook onderdeel van zijn, stuur dan eens een mailtje naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. met uw ideeën of suggesties, maar beter is natuurlijk om gelijk lid te worden, maar ja dat is helaas voor velen een stap te ver, of misschien wel niet van deze tijd. Helaas, want zo kunt u direct meedenken en beslissen over de toekomst van Baarn en VoorBaarn.

Voor mij persoonlijk was het een bijzonder jaar, zowel Annemarie als ik werden 50 en dat schijnt een mijlpaal te zijn. De 2 jongste kinderen gingen naar de middelbare school en last but not least, wij moesten afscheid nemen van Piet, mijn schoonvader en opa van onze kinderen. Zijn gevraagde, maar ook vooral ongevraagde advies mis ik nog elke keer en steeds betrap ik mijzelf er op dat ik denk
“wat zou Piet er van hebben gevonden” ik zal hier helaas nooit meer antwoord op krijgen.

Maar waar slaat de titel van deze column op zult u denken als u bovenstaande allemaal heeft gelezen? Nou juist in deze bijzondere Corona tijd valt mij het op dat tolerantie soms ver te zoeken is. De prachtige initiatieven ten spijt, moet ik toch constateren dat het lontje korter wordt bij velen, maar ook dat er een bepaalde standaard is in Nederland die ver staat van mijn idee over ons prachtige land. Ik ben opgegroeid in de tijd dat er nog veel meer kon, dat men bijvoorbeeld gewoon topless kon zonnen op het strand, tegenwoordig is een FA reclame al not done. We worden preutser en intoleranter tegenover alles wat volgens een paar echt niet meer kan. Tja ik kom uit de jaren ’70 een tijd van vrijheid en een vernieuwende wereld. Waar iedereen zichzelf kan zijn, waar je niet allerlei bewegingen had om aandacht te vragen voor jouw selectieve groepje om je heen. Waar niemand gek op keek als er twee mannen hand in hand liepen, waar er geen LHBTIQ+ nodig was om geaccepteerd te worden. Maar ook waar je mocht geloven waarin jij wilde geloven, of dat nou God, Allah, Shiva of van mij part Bhagwan was. Een tijd waar echt niet altijd alles persé beter was, maar wel anders en vooral meer dan IK. Je kon vooral jezelf zijn en daar ontbreekt het tegenwoordig nog wel eens aan, want als je niet binnen de zogenaamde standaard past, ben je eigenlijk gezien. Wat natuurlijk onzin is. Wij leren onze kinderen dat anders niet per definitie slecht is, dat iemand met blauw haar evenzogoed een goed mens kan zijn en dat je iedereen met respect moet behandelen. Maar vooral wees jezelf, wat een ander er ook van vindt en praat niet na en blijf vooral ver weg van mensen die vinden dat hun gelijk jouw gelijk moet zijn.

Mijn wens voor 2021 is dan ook laat iedereen in zijn waarde en dat is geen eenrichtingsverkeer! Ben wat toleranter naar elkaar en stop met het IK denken.

Daarnaast wens ik u vooral een gezond nieuwjaar en laat ik de hoop uitspreken dat we weer een “normaal” jaar gaan krijgen.

Rest mij nog u allen hartelijk danken voor alle steun die wij als VoorBaarn en ook ik persoonlijk hebben mogen ontvangen.

Proost!
Tino Schouten